Η αλματώδης ανάπτυξη της ακτινολογίας και των ποικίλων απεικονιστικών τεχνικών κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχει οδηγήσει σε ένα μεγάλο αριθμό εξετάσεων που χρησιμοποιούνται για τη διερεύνηση των διαφόρων νοσολογικών οντοτήτων.

Παρόλο που το ζητούμενο είναι οι εξετάσεις αυτές να χρησιμοποιούνται επ’ ωφελεία των εξεταζομένων, η ελλειπής γνώση όλου του εύρους των τεχνικών απεικόνισης είναι δυνατόν να οδηγήσει σε σφάλματα κατά την παρακολούθηση των ασθενών.

Η χρήση των διαγνωστικών πρωτοκόλλων έχει σκοπό την καλύτερη επιλογή της καταλληλότερης εξέτασης, την αποφυγή επαναλήψεως της ίδιας ή παρομοίων εξετάσεων, τη μείωση εξετάσεων που δεν πρόκειται να αλλάξουν τη θεραπεία και παρακολούθηση των ασθενών ή είναι τελείως λανθασμένες για το συγκεκριμένο κλινικό πρόβλημα, την οργάνωση και ζήτησή τους κατά σειρά επείγουσας αξίας, τη μείωση της ιονίζουσας ακτινοβολίας και την εξοικονόμηση χρόνου και χρήματος.